Ülkemizde hemen hemen her ay en az bir en fazla 3 veya 4 tane yapımla vizyona giren, adını duyduğumuzda bir ürperti ile ruhumuzu okşayan ve sadece okşamakla kalan “korku” türü adı altında yayımlanan bir sürü film var. 

Bu tür filmlerin konusu çoğunlukla canı sıkılan ya da genellikle insanoğlunun dürtmesiyle ortalığı yakıp yıkan, içinde “Cin” dediğimiz varlıkların olduğu hikayelerden oluşuyor. Zengin kız fakir oğlan tiradı bu tür konularda da kendini gösteriyor ve her ne hikmetse Cinni varlıklar hep zengin ve inanmayan ya da “muallakta” olan ailelere musallat oluyor. Fakirler ise genellikle buna sebep olan kişi ve kişilerden oluşuyor. En azından son zamanlarda benim izlediğim yapımlarda böyle bir gidişat vardı. 

Bu tür yapımlara fetişi olan izleyici kitlelerini memnun etmek için daha farklı, daha sıra dışı ve daha vizyonlu bir hikayeyle seyirci karşısına çıkılmıyor oluşu seyirciyi belli bir yerden sonra sıkıyor. Kitle sıkılıyor sıkılmasına lakin hiç bir zaman bu tür yapımları gişe de kaderine terk etmiyor. Ne olursa olsun izleniyor. Yapımcılar ise orada burada saklı-gizli bu tür yapımları seven, izlemekten keyif alan kitleyi umursamıyor ve aynı hikaye ve aynı gidişatı sürdürmeyi devam ettiriyor. Bu durumun değişmesi umuduyla diyelim.

Sinemayla kalın…